Voldoende aanvoer magnesium met drijfmest?
Maïs consumeert relatief veel magnesium, tot wel 60 kg MgO per hectare. Deze grote consumptiebehoefte maakt het gewas gevoelig voor gebreksverschijnselen. Zeker op lichte, uitspoelingsgevoelige gronden is de kans op een tekort groot als de toestand laag en de aanvoer onvoldoende is. De steeds scherpere bemestingsnormen vragen alertheid, zeker als er niet is bekalkt. Nu, aan de vooravond van het zaaiseizoen, is het een mooi moment om te checken c.q. na te rekenen of met de geplande drijfmestgift het streefgehalte van 75 mg MgO/kg zand-, dal- of lössgrond wordt bereikt.
Het bereiken van het streefgehalte is uiteraard afhankelijk van hetgeen al aan magnesium in de bouwvoor aanwezig is. Met rundveedrijfmest wordt gemiddeld 1,2 kg MgO per ton mest aangevoerd. Dit betekent omgerekend 37,5 ton drijfmest. Andere bronnen waarmee magnesium kan worden aangevoerd zijn Nutramon-KAS (bevat 4% MgO) en Kali-40 (bevat 6% MgO).
Veel kali geeft verhoogt risico op magnesiumgebrek
Magnesium vervult een belangrijke rol in de plant bij o.a. de bladgroenvorming, omzetting van stikstof in eiwitstikstof (proteïne), fosforopname en de productie van pectine (celwandsterkte). Een goede magnesiumverzorging kan tevens bepaalde schimmelziekten onderdrukken. Mais neemt ongeveer tweederde deel van de magnesium op tussen het sluiten van de rijen sluiten en de bloei. De symptomen van magnesiumgebrek zijn snel te zien. Er ontstaan gele strepen in de lengterichting van het blad. De oudste bladeren vertonen als eerste deze verschijnselen. Op zure zandgronden waaraan veel kali is toegediend, zijn er hogere risico’s op magnesiumgebrek. Ook een hoge aanvoer van ammoniumstikstof belemmert de magnesiumopname door het maïsgewas.
Bron: OCI Agro